شناسایی عوامل موثر بر ماندگاری دانشجویان (مطالعه موردی دانشگاه قم)

یکی از چالش های جدی در حوزه آموزش عالی، شناسایی دانشجویانی است که تحصیلات خود را قبل از کسب مدرک رسمی از دانشگاه رها می کنند. در صورتی که موسسات آموزشی بتوانند ویژگی های شخصیتی، اجتماعی، اقتصادی و حوزه های تحصیلی این افراد را به خوبی شناسایی نمایند، قادر خواهند بود تا با ارائه اقدامات پیشگیرانه از هدر رفت نیروی جوانی، فرصت های پیشرو و هزینه های مالی ناشی از ترک تحصیل این افراد جلوگیری نمایند. هدف این تحقیق معطوف به شناسایی عوامل موثر بر ترک تحصیل و استفاده از تکنیک های داده کاوی آموزشی نظیر درخت های تصمیم، شبکه عصبی و ماشین بردار پشتیبان و همچنین بهره گیری از روش های مدل سازی آماری جهت پیش بینی وضعیت و رفتار ترک تحصیل آینده دانشجویان می باشد. ما در این پایان نامه از مدل های خطی تعمیم یافته ی پویا جهت پیش بینی نرخ ناماندگاری و همچنین از تحلیل رگرسیون لجستیک برای تعیین نوع و اندازه سهم هر فاکتور بر وضعیت تحصیلی دانشجویان استفاده نمودیم. داده هایی که در این تحقیق مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفتند شامل اطلاعات دموگرافیک دانشجویان به همراه اطلاعات آموزشی ثبت شده آنها در سیستم گلستان دانشگاه قم بود. علاوه بر این، پرسشنامه ای به منظور بررسی نظرات دانشجویان نیز طراحی شد که اطلاعات حاصل از آن در یک بانک اطلاعاتی جدید، تنظیم و در قالب جداول پیشایندی مورد تحلیل قرار گرفت.